ماشینهای گوش به فرمان

صنعت خودروسازی در سال 2030 میلادی

در دو دهه آینده دو عامل مختلف می تواند صنعت ساخت خودرو را متحول سازد. یکی از این عوامل مشکلات موجود در زمینه تامین منبع انرژی است. با کاهش مصرف کربن در دنیا و در نتیجه کمبود فرآورده های نفتی قیمت فرآورده های نفتی مورد نیاز برای تامین سوخت خودروها نیز افزایش خواهد یافت و در نتیجه برای نخستین بار در طول تاریخ باید به دنبال منبع سوخت جایگزینی برای موتور احتراق داخلی خودروها باشیم که از عملکردی مشابه بنزین برخوردار باشد. عامل دیگر فناوری نوین در عرصه تجهیزات الکترونیکی است که امکانات جدیدی را برای دریافت و ارسال علائم الکترونیکی در خودروها به وجود آورده است. این امکانات تنها محدود به گوشی های تلفن همراه و سیستم های ماهواره ای برای تعیین موقعیت خودروها در مسیر حرکت نخواهد بود، بلکه بعد کاملا جدیدی از فناوری نوین سات که دریافت و به اشتراک گذاری منبع عظیمی از اطلاعات دیجیتالی درباره خطرات و موانع احتمالی را امکان پذیر ساخته و به این ترتیب مانع از بروز حوادث ناگوار برای راننده خواهد شد. در حقیقت اگر بتوان همه منابع اطلاعاتی موجود را در این سیستم گنجاند و یا به عبارت دیگر بتوان پردازش خودکار اطلاعات در میان همه خودروها را امکان پذیر ساخت و همچنین اگر این اقدام مورد تایید قانونگذاران قرار گیرد، رانندگان می توانند به کمک راه اندازی این سیستم کنترل حرکت در مسیرهای مشخص را به خودرو واگذار کرده و به این ترتیب حرکت خودکار خودروها در مسیر حرکت بر اساس اطلاعات دریافتی از آخرین اخبار ترافیکی در سطح شهر و بزرگراه ها و یا جاده ها، امکان پذیر خواهد شد. بطور کلی سیر تحولات در عرصه الکترونیک در مقایسه با مهندسی ساخت خودرو از سرعت بیشتری برخوردار بوده است. برای مثال اگر خودروها ساخت سال 1986 مانند پژو GTI 205 را با خودروهای خودروهای امروزی مورد مقایسه قرار دهیم از نظر طراحی ظاهری خیلی قدیمی به نظر نخواهند رسید اما در مقایسه با فناوری های نوین در عرصه الکترونیک، قدمت این نوع اتومبیل ها سه برابر قدمت اولین آیپارها که نخستین بار همزمان با نخستین دوربین های دیجیتال به بازار عرضه شدند، خواهد بود. اما به نظر می رسد که امروزه پیشرفت صنعت خودروسازی در مقایسه با گذشته به مراتب افزایش یافته است.