یکی از دعاهای بسیار معروف که بسیاری از بزرگان به آن سفارش کرده اند دعایی است که امروز می خواهیم معرفی کنیم؛ اگر می خواهید از گزند سلاطین و شر دشمنان و فتنه و بلاهای روزگار در امان باشید این دعا را حتما بخوانید؛ اگر از فقر و بیچارگی نگران هستید، این دعا را به شما توصیه می کنیم، اگر سینه شما بخاطر رنج و مشکلاتی که کشیده اید به تنگ آمده و نمی توانید با کسی درد دل نمایید این دعا بسیار کار ساز است.
این دعا را علامه حاج شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان از كفعمى در مصباح نقل كرده و فرموده سیّدبن طاوس این دعا را براى ایمنى از سلطان و بلاء و ظهور اعداء و خوف فقر و تنگى سینه ذكر كرده و از ادعیه صحیفه سجّادیّه است. پس،هرگاه ترسیدى ازضرر آنچه ذكر شد این دعا را بخوان:
یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكارِهِ، وَیا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدآئِدِ،
اى كه گشوده شود بوسیله او گره گرفتاریها و اى كه شكسته شود بوسیله او تندى سختیهاوَیا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ المَخْرَجُ اِلى رَوْحِ الْفَرَجِ،
و اى كه از او خواهش شود براى رهایى یافتن (از غمهاو آمدن) بسوى فضاى روحبخش گشایش،ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعابُ،
كارهاى دشوار در برابر قدرتت آسان گشتهو سرگرمم مكن به اهمیت دادن به گرفتاریهاى دنیا از انجام واجبات و بكار بستن سنتها و دستوراتت
وَتَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبابُ، وَجَرى بِقُدْرَتِكَ الْقَضآءُ،
و اسباب و وسایل بهسبب لطف تو فراهم گشته و قضا و قدر به قدرتت جارى گشته وَمَضَتْ عَلى اِرادَتِكَ الْأَشْیآءُ. فَهِىَ بِمَشِیَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ،
و همه چیز برطبق اراده تو گذشته است پس تمام چیزها به محض اراده تو بدون اینكه نیازى به گفتن باشد مطیع و فرمانبردارند وَبِاِرادَتِكَ دُونَ نَهْیِكَ مُنْزَجِرَةٌ، اَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، واَنْتَ الْمَفْزَعُ فى المُلِمَّاتِ،
و به محض ارادهات بدون احتیاج به نهى و بازداشتن بازداشتهاند تویى كه براى رفع دشواریها خوانندت و تویى پناهگاه در سختیهاپلایَنْدَفِعُ مِنْها اِلاَّ ما دَفَعْتَ، وَلا یَنْكَشِفُ مِنْها اِلاَّ ما كَشَفْتَ،
دور نشود از آن سختیها مگر آنچه را كه تو دور كنى و برطرف نگردد چیزى از آنها مگر آنچه را تو برطرف كنىوَقَدْ نَزَلَبى یا رَبِّ ما قَدْ تَكَأَّدَنى ثِقْلُهُ،
و براستىاىپروردگار من! چیزى بر من رسیده كه سنگینى آن مرا به زحمت انداختهوَاَلَمَّ بى ما قَدْ بَهَظَنى حَمْلُهُ،
و وارد شده بر منآنچه بهدوش كشیدنش واماندهام كردهوَبِقُدْرَتِكَ اَوْرَدْتَهُ عَلَىَّ وَبِسُلْطانِكَ وَجَّهْتَهُ اِلَىَّ،
و البته به نیروى خودت آنرا بر من وارد كردى و به سلطنت و قدرت خویش آنرا متوجه من كردىفَلا مُصْدِرَ لِما اَوْرَدْتَ، وَلا صارِفَ لِما وَجَّهْتَ، وَلا فاتِحَ لِما اَغْلَقْتَ،
پس آنچه را تو فرستادى بازگرداننده برایشنیست و آنچه راتو متوجهساختهاى برگرداننده ندارد و آنچه را تو بستهاى گشایندهنداردوَلا مُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، وَلا مُیَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ، وَلا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ،
وآنچه را توگشودى كسش نتواند بست و آنچه را تو دشوار سازى آسان كننده ندارد و آن كس را كه تو خواركنى یاور برایش نیست پس درود فرست بر محمد و آلش و بگشا به فضل خود پروردگارا بر من در گشایش را و قدرت تسلطى را كه اندوه و غم بر من پیدا كرده به نیروى خود درهم شكن و خوشبینى خودت را در آنچه شكوه كردم به من عنایت كن
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاْفْتَحْ لى یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَولِكَ، وَاكْسِرْ عَنّىسُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ، وَاَنِلْنى حُسْنَ النَّظَرِ فیما شَكَوْتُ، وَاَذِقْنى حَلاوَةَ الصُّنْعِ فیما سَاَلْتُ، وَهَبْ لى مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنیئاً، وَاجْعَلْ لى مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِیّاً، وَلا تَشْغَلْنى بِالْإِهتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِكَ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِكَ، فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بى یا رَب ذَرْعاً، وَامْتَلَأتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلىَّ هَمّاً، وَاَنْتَ الْقادِرُ عَلى كَشْفِ ما مُنیتُ بِهِ، وَدَفْعِ ما وَقَعْتُ فیهِ، فَافْعَلْ بى ذلِكَ وَاِنْ لَمْ اَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ، یا ذَا الْعَرْشِ الْعَظیمِ، وَذَاالْمَنِّ الْكَریمِ، فَاَنْتَ قادِرٌ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ
منبع