در مورد بیماری پوستی پیتیریازیس روزه آ

بیماری پیتیریازیس روزه آ ، خطر سرایت نداشته اما گاهی درموارد استثنائی در یک خانواده دو نفر در یک زمان دچار این بیماری شده اند . بعلت آنکه این بیماری جزء بیماریهای خودبخود خوب شونده است نیاز به درمان زیادی نداشته وتنها می توان با استفاده از نرم کننده ها  از خشکی پوست در هنگام بروز بیماری کاست . البته گاهی نیز لازم است که از داروهای استروییدی موضعی جهت کاهش خارش والتهاب پوستی استفاده نمود . در هنگام بروز این بیماری بهتر است از شستشوی زیاد پوست خودداری نمود زیرا با خشک شدن بیش از حد پوست در اثر استحمام مکرر ممکن است خارش بیماری نیز بیشتر شود . صابونهای مورد استفاده در هنگام بروز این بیماری نیز باید از انواعی انتخاب گردد که باعث خشکی بیش از حد پوست نشوند . 

بیماری پیتیریازیس روزه آ همیشه به این صورت که گفتیم بروز نمی کند و شرحی که داده شد در مورد نوع کلاسیک این بیماری صادق است اما انواع آتیپیک وغیرکلاسیک این بیماری نیز گاهی دیده می شود که می تواند از لحاظ تشخیصی مشکل ساز شده وبا خیلی از بیماریهای دیگر پوستی اشتباه گردد . در موارد کلاسیک نیز بروز ضایعه پیشقراول می تواند شبیه ضایعات درماتوفیت بدن باشد که در موارد مشکوک باید از آزمایش اسمیرمستقیم قارچ شناسی نیز استفاده نمود . ضایعات ثانویه نیز گاهی با سیفلیس مرحله دوم می تواند اشتباه شود که درموارد مشکوک می توان از تستهای مربوط به بیماری سیفلیس جهت اطمینان تشخیص استفاده نمود . در موارد آتیپیک بیماری ممکن است ضایعه پیش قراول  بروز نموده اما ضایعات ثانویه بروز نکند و یا ممکن است برعکس این حالت نیز اتفاق بیفتد یعنی ضایعات ثانویه بدون بروز ضایعه پیشقراول رخ دهند . یا ممکن است نحوه انتشار ضایعات ثانویه برعکس آنچه که گفته شد باشد یعنی بیشتر در انتهای اندامها بروز کند ویا اینکه شکل این ضایعات با آنچه گفته شد تفاوت داشته باشد . به هر حال با توجه به مطالب گفته شده معلوم می گردد که موارد آتیپیک بیماری می تواند با خیلی از بیماریهای پوستی مانند اگزماها ، بیماریهای قارچی ، لیکن پلان ، پسوریازیس قطره ای ، اریتم مولتی فرم، سیفلیس و… اشتباه شود که بهتر است دراین موارد دقت بیشتری گردد .