به این ده سوال پاسخ دهید تا دریابید که چه اندازه با احساسات و عواطف خود در ارتباط هستید سپس امتیاز های خود را جمع کرده و نتیجه حاصل را مشاهده نمایید!

1- هنگامی که غمگین و ناراحت هستید، آیا می توانید علت ناراحتی خود را پیدا کنید؟
همیشه ( 4 امتیاز)
بیشتر اوقات ( 3 امتیاز)
برخی مواقع ( 2 امتیاز)
به ندرت ( 1 امتیاز)

2- هر چند وقت یک بار شما چیزهایی را خریداری می کنید، ولی واقعا نمی توانید از پس هزینه های آن ها برآیید؟
همیشه ( 1 امتیاز)
بیشتر اوقات ( 2 امتیاز)
به ندرت ( 3 امتیاز)
هرگز ( 4 امتیاز)

ابتدا قصد داریم به معرفی چند کلید کاربردی در محیط ویندوز بپردازیم که با استفاده از آنها می‌توانید تنها با دو کلید، یکی از برنامه های موجود در ویندوز را فراخوانی کنید. این کلیدها می‌توانند سرعت شما را در کار با کامپیوتر بالاتر ببرند و شما را حرفه ای تر جلوه دهند.

 

• شما می توانید با نگه داشتن کلید WINDOWS و در همان حالت که آن کلید را نگه داشته اید کلید E را بزنید مشاهده می کنید که MY COMPUTER فعال می شود .

• با نگه داشتن کلید WINDOWS، کلید D را بزنید مشاهده می کنید که SHOW DESKTOP نمایان می شود. برای آنکه با مفهوم این جمله آشنا شوید قبل از اجرا این ترفند یک پنجره مانند MYCOMPUTER باز داشته باشید. بعد از اجرای این ترفند می بینید که صفحه فعال شما به صورت HIDEN قرار می گیرد.

مانكنی آرزوی خیلی از آدم‌هاست. البته برای این كار باید الفبای آن را هم دانست. با این همه نكته‌ی مهم این است كه زیبارویان در لحظه‌ی مناسب، در مكان مناسب حضور داشته باشند. اگر بخت یارشان باشد، یك شبه ره صد ساله را می‌روند!

روزگاری که فوتبال کشورمان را حرفه ای خطاب می کنند، ورزشکاران ما با داشتن چند شغل غیر از فوتبالشان عملا نشان داده اند که فوتبالشان حرفه ای نیست. وفوتبال تنها یکی از حرفه های آن هاست. درروزگار ما، پول وفوتبالست های ایرانی مسیرشان یکی شده وبازیکنان تنها به پول فوتبال دل نبسته اند و رو به کارهای متفاوتی آورده اند تا پس از پایان عمر ورزشی شان از لحاظ مالی در شرایط خوبی باشند.

 

دراین گزارش به سراغ شغل دوم و…. برخی بازیکنان فوتبال ومربیان و در انتها چند تن از غیر فوتبالیست ها می رویم.

 

درابتدا از

شروع می کنیم که اوهمان طور که در زمین سبز عناوین و رکوردهای ملی و بین المللی را تصاحب کرده ، در زمینه ی اقتصادی هم سرمایه گذاری کلانی انجام داده است.

 

فعالیت های اقتصادی او از تولیدی پوشاک ورزشی گرفته تا برج سازی و مغاره داری وشرکت در تجارت جهانی، مشارکت در ساخت یک شهرک توریستی دراطراف چالوس، مالکیت چندین فروشگاه و گالری کفش ولباس درمراکز خرید یوسف آباد، منیریه، میدان محسنی و میلاد نور وهمچنین اداره موسسه پوشاک ورزشی دایی را شامل می شود. دایی عنوان پولدارترین ورزشکار ایرانی را یدک می کشد.

 

 
بعد از دایی نوبت به غزال تیزپای فوتبال کشورمان می رسد که فعلاً او رقیب اصلی دایی به شمار می رود.
خدا داد عزیزی علاوه برمالکیت یک گالری طلا فروشی درخیابان کریم خان زند ، صاحب یک شرکت تولید قطعات یدکی در سنگاپور نیز هست ودر دبی هم سرمایه گذاری های خوبی انجام داده است.
 

اوحدالدین علی بن محمد انوری شاعر و استاد چكامه سرای قرن ششم هجری اهل ابیورد از مضافات خاوران طوس است. و گویا تخلّص انوری را بزرگان روزگار باو داده اند. انوری پس از 73 سال زندگی در سال 583 هجری قمری در بلخ وفات یافت. قبر وی در بلخ كنار مزار سلطان احمد خضرویه قرار دارد.
گروه : مشاهیر ملی
رشته : زبان و ادبیات فارسی
گرایش : شعر
والدین و انساب : در نام وحدالدین علی بن محمد انوری و نام پدرش اختلاف است، به طوری كه محمد عوفی، در «تذكره لباب الالباب»، نام پسر و پدر هر دو را محمد دانسته؛ اما روایت صحیح این است كه نام خودش علی و نام پدرش محمد و نام جدش اسحاق می باشد.
اوضاع اجتماعی و شرایط زندگی : اوحدالدین علی بن محمد بن اسحاق ابیوردی، بنابر اتفاق نظر تذكره‌نویسان، زاده منطقه ابیورد است. وی شاعر بزرگ پارسی‌گوی قرن ششم هجری است. انوری در سال 510 هجری قمری در آبادی بادنه از توابع میهنه و از ولایات ابیورد متولد شد. ابیورد ، شهركی از شهرهای خراسان، بین «نساء» و «سرخس» است.
تحصیلات رسمی و حرفه ای : انوری نخست در مدرسه منصوریه طوس به كسب علوم متنوعه پرداخت. در نجوم، هیات و جبر بی‌همتا بود. در علوم عقلی و نقلی نیز دست توانایی داشت. تاثیر این علوم در اشعارش گاه پیداست به طوری كه آن را نیازمند به شرح و تفسیر كرده است.
هم دوره ای ها و همکاران : شعرای معاصر وحدالدین علی بن محمد انوری ،عبارتند از: سنایی غزنوی، سوزنی سمرقندی، ادیب صابر، رشیدالدین، طواط فتوحی و برخی دیگر.
وقایع میانسالی : وحدالدین علی بن محمد انوری با آن كه بهره كافی از دانشهای آن زمان به دست آورده بود و فرد دانشمندی محسوب می شد، میراث و مال فراوانی كه از پدرش به او به ارث رسیده بود را در زمان كوتاهی در راه عشرت طلبی از دست داد و فقیر و تهی دست شد و برای تهیه وسایل زندگی بناچار، به شاعری پرداخت و به مدح این و آن، بخصوص سلاطین آن زمان، مشغول شد.
زمان و علت فوت : انوری پس از 73 سال زندگی در سال 583 هجری قمری در بلخ وفات یافت. قبر وی در بلخ كنار مزار سلطان احمد خضرویه قرار دارد.
مشاغل و سمتهای مورد تصدی : انوری، ابتدا خاوری تخلص می‌كرده ولی بعدها تخلص خود را به انوری تغییر داد. وی جوانی خود را در بلخ گذراند و سفرهایی به سرخس، مرو، خوارزم، اطراف دشت خاوران و عراق كرد. انوری از مداحان سلطان سنجر سلجوقی بود و پس از آنكه استخراج نجومی او در خصوص اجتماع سیارات هفتگانه در برج میزان و بروز طوفان به خطا رفت از ترس سلطان سنجر به بلخ فرار كرد, اوباش بلخ وی را مورد اهانت و تعرض قراردادند. او عاقبت به مجدالدین ابوالحسن عمرانی از بزرگان خراسان و قاضی حمیدالدین صاحب «مقامات حمیدی» پناه برد .او از كسانی است كه در تغییر سبك فارسی نقش عمده‌ای ایفا كرده است و همچنین سلطان سنجر به دلیل اشعار خوب او، او را در زمره ملازمان درگاه جای داد و برای او مقرری وضع فرمود. ظاهرا قصیده‌ای در وصف سلطان سنجر سروده بود كه سلطان پس از آن كه قصیده انوری را شنید، سخنش را پسندید و او را در گرفتن صله و قبول شغل و ملازمت ركاب مخیر كرد. حكیم انوری بعد از تقدیم مراسم ادب، خدمت كرد و به عرض رسانید: جز آستان توام در جهان پناهی نیست سر مرا بجز این در حواله‌گاهی نیست انوری مدتی را در نیشابور گذراند و سپس به بلخ رفت و از آنجا مسافرتی به بغداد و موصل كرد. در دیوان انوری نام عده كثیری از سلاطین، وزرا، صدور، امرا، مستوفیان، علما، شعرا و اشخاص دیگری كه همزمان با شاعر بوده‌اند، آمده كه بعضی را مدح و برخی را ذم كرده است.
همفکران فرد : دكتر علی اصغر حلبی درباره انوری چنین می گوید : انوری شاعریست آزاد اندیش، نسبت به هیچیك از مذاهب تعصب ندارد و می توان گفت رند سده ششم هجری است همچنانكه حافظ رند بزرگ سده هشتم. وی با فقیهان و دین مداران و شریعت پناهان ریاكار چندان میانه یی ندارد، تا بدانجا كه گاهی فقیه خردمندی چون ابوحنیفه را به باد انتقاد می گیرد و از رخصت های او با گشادی شرمگاه هجو شده خود یكجا یاد می كند. و برخلاف سنائی و خاقانی همه جا جانب اهل فلسفه و معقول را می گیرد. در باره حاجیانی كه از پول دزدی و مال یتیمان و قلاشی به حج می روند سخنان تند می گوید اما از همه مهمتر انتقادی است كه از قاضیان و دادگستران زمانه می كند و سخنان او خواننده را به یاد انتقادهای بی امان عبید زاكانی می اندازد.
آرا و گرایشهای خاص : اشعار وحدالدین علی بن محمد انوری ،پر از اصطلاحات و اشارات به مسائل علمی دقیق و حكمت است و به همین جهت سه شرح بر بعضی اشعار او نوشته‌اند. یكی شرح داوود بن محمد علویشادیابادی, شرح ابوالحسن فراهانی حسینی و دیگر شرح عبدالرزاق دنبلی. انوری را در شعر پرورش دهنده سبك ابوالفرج رونی دانسته‌اند. وی در مدح و هجو مهارت داشته است. طبع و قریحه شاعری انوری بسیار قوی است و دارای فكری نیرومند است. خاطرش در پیوستن و ارتباط معانی مشكل انعطاف دارد و با همه اقتدار طبع و با نظر دقیق و غور عمیق، شعر می گفت. در اثر همین دقت است كه توانسته بود سبك مخصوصی پدید آورد. انوری، در شعر خود، به محاوره عمومی نیز توجه داشته و همان سبك وی، پس از یك قرن، سیر تكاملی خود را طی كرده و به نحو احسن به زبان سعدی جلوه گری نموده است انوری در فن قصیده‌سرایی از اساتید بزرگ به شمار می‌رود و چنان‌كه فردوسی و سعدی در حماسه‌سرایی و غزلگویی مشهورند، او را پیشوای قصیده‌سرایان می‌دانند. تا حدی كه گفته‌اند: در شعر سه تن پیمبرانند هر چند كه لانبی بعدی اوصاف و قصیده و غزل را فردوسی و انوری و سعدی انوری در فلسفه، به شیخ ابوعلی سینا اعتقاد داشت و گویا «عیون الحكمه» را با خط خود نوشته است. شواهد نشان می دهد كه او كتابهای غزالی را نیز مطالعه كرده است. ترجمه ای از «اشارات» ابن سینا و شرحی بر آن و كتابی در نجوم را به او نسبت داده اند. از شاعران عرب به «اخطل»، «حسان بن ثالث»، «جریر واعشی»، علاقه مند بوده است و در دیوان خود از آنان نام برده و بویژه برای حسان بن ثالث احترام بشتری قائل بوده است. انوری استاد قصیده و قطعه است، نه غزل و رباعی. در مورد عقاید مذهبی انوری، بدرستی نمی توان صحبت كرد؛ ولی با در نظر گرفتن محیطی كه او در آن زندگی می كرد و افكار و عقایدی كه در آن محیط رواج داشت، می توان به حدس و گمان گفت كه، انوری در اصول و اعتقاد «اشعری» و در فروع «حنفی» بود و در اشعار خود نام خلفا را با احترام می آورد. با این حال، دیوان انوری از حب آل علی (ع) و گاهی عقاید و اصطلاحهای شیعی خالی نیست. قاضی نورالله شوشتری، براساس ملاكهایی كه در كتاب «المجالس المؤمنین» رعایت می كند، انوری را شیعه اثنی عشری و پیرو مذهب جعفری دانسته است.
چگونگی عرضه آثار : از انوری علاوه بر دیوان اشعارش، كتاب «البشارات فی شرح الاشارات» و رساله‌ای هم در عروض و قوافی باقی مانده است.

محمد اهلی شیرازی، (متخلص به اهلی)، در حدود سال (۸۵۸ هجری قمری) در شیراز زاده شد.دوران جوانی اهلی از اوان جوانی به تحصیل علوم و فنون پرداخته و چون طبع شعر داشت با سرودن اشعار، شهرت یافت. او از پیروان مذهب شیعه بود كه در زمان شاه اسماعیل اول صفوی، اشعاری در مدح پیامبر و خاندان او سروده است. اهلی به سال (۹۴۲ هجری قمری) در زادگاه خود در سن هشتاد و چهار سالگی، درگذشت. آرامگاه وی در جوار حافظ شیرازی قرار دارد.
گروه : مشاهیر ملی
رشته : زبان و ادبیات فارسی
گرایش : شعر
تحصیلات رسمی و حرفه ای : محمد اهلی شیرازی ظاهراً از شاگردان علامه دوانی بود و در اغلب علوم عهد خود خاصه در علوم ادبی اطلاعات وافر داشت. توجه وی به آثار مصنوع, خود نشانه‌ای از همین اطلاعات مختلف ادبی بود وی در صنایع ملفوظ و معمیات وعروض و امثال آنها است.
وقایع میانسالی : دوران جوانی اهلی شیرازی از اوان جوانی به تحصیل علوم و فنون پرداخته و چون طبع شعر داشت با سرودن اشعار، شهرت یافت. او از پیروان مذهب شیعه بود كه در زمان شاه اسماعیل اول صفوی، اشعاری در مدح پیامبر و خاندان او سروده است.
زمان و علت فوت : محمد اهلی شیرازی پس از مرگ شاه اسماعیل به شیراز بازگشت ودرهمان جا درگذشت ودركنار مزار حافظ دفن گردید. بر روی سنگ قبر او چنین آمده است: «شیخ محمد اهلی شیرازی طاب ثراه به عمر هشتاد و چهار وفات نمود در سنه 942»
مشاغل و سمتهای مورد تصدی : محمد اهلی شیرازی در جوانی در هرات به خدمت سلطان بایقرا رسید و قصیده معروف مصنوع خودرا در مدح او سرود. سپس به نزد سلطان یقوب آق قویونلو رفت و قصیده مصنوع دومی را مدح وی و مثنوی «شمع و پروانه» را به نام او سرود. پس از جلس شاه اسماعیل صفوی به خدمت او پیوست و قصیده مصنوع سوم را در مدح او مثنوی «سحر حلال» را به نام او سرود.
چگونگی عرضه آثار : محمد اهلی شیرازی در سرودن انواع شعر استاد بود. غزلیات بسیار لطیفی به سبك سعدی سروده و در قصیده‌سرایی و مثنویات مصنوع مهارت بسزا داشته است. در مدح علیشیر نوایی نیز قصیده‌ای سروده و در سفر هرات بدو تقدیم كرده است. اهلی، مثنوی مصنوع و معروفی در ۵۲۰ بیت با سه صنعت مهم: ذوقافیتین – ذوبحرین – انواع جناس، به نام داستان جم و گل سروده است. این مثنوی كه به سحرحلال معروف است، چندین‌بار در بمبئی، تهران و شیراز به چاپ رسیده است. چند بیت از این مثنوی بدین مضمون است: ساقی از آن شیشه منصوردم در رگ و در ریشه من صور دم خواجه در ابریشم و ما در گلیم عاقبت ای‌دل همه یك‌سر گلیم خواه از لب مسیحا، خواه از زبان ناقوس صاحب‌دلان شناسند آواز آشنا را

امیر آق ملك امیر شاهی سبزواری, خطاط, نقاش, موسیقیدان و شاعر, متخلص به شاهی، از غزلسرایان معروف شیعه قرن خود بود و ظاهراً در شاعری, استاد عبدالرحمان جامی بوده است.اودر سبزوار به دنیا آمد . وی در طلب علم و ادب به هرات رفت ودر خدمت شاهزاده بایسنقر منصب تقرب و ندیمی یافت. بعد از مدتی از او رنجیده شد واز هرات به سبزوار رفت و در آنجا به كشاورزی پرداخت. در اواخر عمر برای نقاشی كوشك گل افشان كه بابر میرزا در استرآباد ساخته بود, به آنجا رفت و همان جا درگذشت. جنازه اورا به سبزوار انتقال دادند و در خانقاه مربوط به نیاكانش به خاك سپردند.
گروه : مشاهیر ملی
رشته : زبان و ادبیات فارسی
گرایش : خطاط, نقاش, موسیقیدان و شاعر,
والدین و انساب : امیر آق ملك امیر شاهی سبزواری, , فرزند جمال‌الدین فیروزكوهی است. نیاكانش از امرای سربداری و خود خواهرزاده خواجه علی مؤید سربداری بود.علت اشتهار شاعر به امیر به همین سبب و انتخاب تخلص شاهی هم ظاهراً به این دلیل است.
تحصیلات رسمی و حرفه ای : امیر آق ملك امیر شاهی سبزواری در طلب علم و ادب به هرات رفت ودر خدمت شاهزاده بایسنقر منصب تقرب و ندیمی یافت.
هم دوره ای ها و همکاران : امیر شاهی موسوم به آقملك از شعرای عصر شاهرخ و از ندمای فرزند ادب دوست و هنرپرور او میرزا بایسنقر بودند و مولانا شمس الدین هروی و مولانا جعفر تبریزی و شاگردان او مانند مولانا اظهر و مولانا شهاب الدین عبدالله آشپز و مولانا شیخ محمود از استادان معروف خط بشمار میرفتند.
زمان و علت فوت : امیر آق ملك امیر شاهی سبزواری در اواخر عمر برای نقاشی كوشك گل افشان كه بابر میرزا در استرآباد ساخته بود, به آنجا رفت و در سال 857ق در همان جا درگذشت. جنازه اورا به سبزوار انتقال دادند و در خانقاه مربوط به نیاكانش به خاك سپردند
مشاغل و سمتهای مورد تصدی : امیر آق ملك امیر شاهی سبزواری بعد از مدتی از هرات به سبزوار رفت و در آنجا به كشاورزی پرداخت.
شاگردان : امیر آق ملك امیر شاهی سبزواری ،ظاهراً در شاعری, استاد عبدالرحمان جامی بوده است
چگونگی عرضه آثار : امیر شاهی انواع خطوط را خوش می نوشت و نام ویرا در زمره خوشنویسان كتابخانه بایسنقری آورده‌اند, ولی تا كنون نمونه خطی از وی دیده نشده است. امیر در فن نقاشی مصوّر و مذهب شهرت داشت و در موسیقی ماهر بود و عود می نواخت.

میرزا حبیب اصفهانی سال 1315 ه.ق به گواهی زندگینامه خودنوشت او كه در مقدمه دیوان اشعارش آمده در قریه بن چهارمحال از توابع اصفهان به دنیا آمد.در اصفهان و تهران تحصیل كرد و سپس راهی بغداد شد و مدت چهار سال در آنجا به فراگیری ادبیات و فقه و اصول مشغول بود. وی دستی توانا در سرودن شعر بویژه در هزل و هجا داشت. به همین خاطر در سال 1283 بابت هجویهای كه علیه سپهسالار محمدخان صدراعظم سروده بود، مورد تعقیب قرار گرفت و به دولت عثمانی – تركیه كنونی – پناه برد و در آنجا به دلیل تسلط به زبان عربی و تركی و فرانسوی در مدرسه ایرانیان به تدریس پرداخت.میرزا حبیب قبل از سن شصت سالگی در سال 1375 ه.ق درتركیه گذشت .
گروه : مشاهیر ملی
رشته : زبان و ادبیات فارسی
گرایش : ادیب- مترجم -دستور نویس
تحصیلات رسمی و حرفه ای : میرزا حبیب اصفهانی در اصفهان و تهران تحصیل كرد و سپس راهی بغداد شد و مدت چهار سال در آنجا به فراگیری ادبیات و فقه و اصول مشغول بود. وی دستی توانا در سرودن شعر بویژه در هزل و هجا داشت.
زمان و علت فوت : میرزا حبیب اصفهانی قبل از سن شصت سالگی در سال 1375 ه.ق درتركیه گذشت .
فعالیتهای آموزشی : میرزا حبیب اصفهانی دستی توانا در سرودن شعر بویژه در هزل و هجا داشت. به همین خاطر در سال 1283 بابت هجویهای كه علیه سپهسالار محمدخان صدراعظم سروده بود، مورد تعقیب قرار گرفت و به دولت عثمانی – تركیه كنونی – پناه برد و در آنجا به دلیل تسلط به زبان عربی و تركی و فرانسوی در مدرسه ایرانیان به تدریس پرداخت. آنچه كه از شواهد و قراین بر میآید، نخستین ترجمهای كه از میرزا حبیب اصفهانی یافت شده »مردم گریز« نمایشنامهای از مولیر است كه مترجم آن را به صورت نظم درآورده است و كتاب دیگرش »دستور سخن« است. میرزا حبیب اولین كسی بود كه برای زبان فارسی دستور زبان نوشت و »دبستان پارسی« اثر دیگر او برای آموزش زبان فارسی برای غیرفارسی زبانان در تركیه تألیف شده است.

عبدالله خان احمدیه پاك نهاد در سال 1265 در شهر آمل بدنیا آمد. ایشان در سال 1294 شمسی (1333 هجری قمری) مدرك دیپلم دكترای خویش را دریافت كرد .نامبرده در مدرسه طب به تدریس پرداخت. دكتر احمدیه در چهارم مرداد 1338 در سن 73 سالگی به سرای باقی شتافت و در امامزاده عبدالله به خاك سپرده شد.
گروه : علوم پزشكی
رشته : طب سنتی
والدین و انساب : پدر عبدالله خان احمدیه پاك نهاد میرزا محمد حسن بیك بن دار از سران و محترمین طایفه بن دار ، یكی از طوایف دلارستاق. تیراندازی دلاور و سربازی شجاع و عارفی فروتن بود.
خاطرات کودکی : عبدالله خان احمدیه پاك نهاد دوران كودكی و نوجوانیش را در آمل گذراند و آغازینه های دانش آموزی را به روال آیین آن دوران در مكتب متداول زمان سپری كرد. هنگامی كه امیرمكرم، حاكم مازندران، مرحوم صحت الملك را برای تربیت و آموزش فرزندش به آمل دعوت كرد تا دیرگاهی در آن دیار اقامت گزیند، امیر مكرم كه تیزهوشی عبدالله را در فراگیری دروس شنیده بود، پشنهاد كرد تا صحت الملك او را نیز آموزش دهد. پیشرفت تحصیلی و فراست این نوجوان چنان استاد را فریفته ساخت كه به هنگام بازگشت به تهران، با اجازه والدینش او را با خود برد تا در دارالفنون تحصیل كند.
تحصیلات رسمی و حرفه ای : عبدالله خان احمدیه پاك نهاد تحصیلات مقدماتی را بر روال آیین آن دوران در مكاتب زمانه درآمل سپری كرد و متوسط خود را در دارالفنون تهران به پایان برد و برای ادامه تحصیل به مدرسه طب دارالفنون رفت. در آن دوران در مدرسه طب دارالفنون در حكم دانشكده پزشكی امروز بود به تحصیل پرداخت .عبدالله احمدیه سال های تحصیل را سپری كرد و در سال 1294 شمسی (1333 هجری قمری) مدرك دیپلم دكترای خویش را دریافت كرد و سپس به كارورزی در بیمارستان پرداخت. بیمارستان نظامی احمدیه نخستین طبابت گاه او به شمار می آید. از این رو به خدمت ارتش نیز در آمد و به درجه سرگردی (ماژوری) نایل شد. چندی نگذشت كه از ارتش خارج شد و به مسافرت ها و ماموریت های اداری روی آورد. سپس به تدریس تاریخ طبیعی پزشكی، انگل شناسی و زیست شناسی در مدرسه طب پرداخت و موفقیت های علمی بسیاری كسب كرد.
خاطرات و وقایع تحصیل : فرزند عبدالله خان احمدیه پاك نهاد خاطره ای از دوران طبابت پدرش به یاد دارد : به یاد دارم در زمستانی سخت، پدرم برای عیادت بیماری كه در روستای كوهستانی« امامه » اقامت داشت عازم آن منطقه بود. در آن زمان می بایست مسافتی از راه را با اتومبیل و بقیه راه كوهستانی و صعب العبور را با اسب و الاغ طی كنند. مادرم هراسان شده بود كه چطور در این سرمای كوهستان چنین مسئولیت دشواری را پدرم به آسانی پذیرفته است و سعی در منصرف كردن او از انجام ماموریت داشت. مرحوم پدرم ، با آرامشی وصف ناپذیر و لبخندی كه حاكی از اطمینان قلب و اراده استوارش در انجام وظیفه بود پاسخ داد؛ « اگر بیماری نتواند نزد طبیب بیاید، این طبیب است كه وظیفه دارد به سویش بشتابد و به علاوه سوگندی كه در روز اول طبابتم خورده بودم، قید و شرطی برای دوری و نزدیكی راه و مناسب بودن و نبودن فصل نداشت. « بعد نگاه مهربان و نافذش را به روی یك یك فرزندان و مادرم انداخت و ادامه داد: « وقتی هدف انسان خیر است ، شما به هیچ وجه نگران نباشید. « و سپس راه كوهستان را در پیش گرفت
استادان و مربیان : مرحوم صحت الملك مربی دوران ابتدایی عبدالله خان احمدیه پاك نهاد بود و در دوران دانشجویی ایشان از اساتیدی ایرانی چون دكتر حكیم اعظم و دكتر امیراعلم و اساتید فرانسوی چون پروفسور گاله، گاشه، مولر و ژرژ بهره جسته بود.
همسر و فرزندان : عبدالله خان احمدیه پاك نهاد متاهل بود كه از استاد سه فرزند پسر و دو فرزند دختر به یادگار مانده است. كه از این بین آقای سیروس احمدیه و نوه ایشان دكتر آرسیس احمدیه متخصص قلب و عروق و عضو هیأت علمی دانشگاه می باشند.دیگر پسر دكتر احمدیه كه یكی از بهترین طراحان انیمیشن ( پویا نمایی ) و پایه گذار نخستین فیلم های كارتون در ایران و دارای مدرك دكترای افتخاری و استادی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، می باشد.
زمان و علت فوت : در یك روز گرم تابستان – روز دوشنبه چهارم مرداد ماه 1338 در بستر استراحت روح استاد به سوی ملكوت اعلی پركشید. آنچه در آخرین لحظات زندگی در كنار خود داشت قلم و دوات و تعدادی از دفترچه های شرح حال بیمارانش بود. دفترچه هایی كه علی الرسم بیماران سرگذشت خو را مشروحاً در آنها می نوشتند و بررسی احوالات آنان توسط استاد با مطالعه دفترچه ها در منزل انجام می گرفت دفترچه هایی كه قفسه های بسیاری را انباشته بودند و اكثر شرح حال ها ومطالب مجموعه كتاب های «راز درمان » را در بردارد. مزار استاد در مقبره امامزاده عبدالله است
مشاغل و سمتهای مورد تصدی : عبدالله خان احمدیه پاك نهاد در سال 1294 شمسی (1333 هجری قمری) مدرك دیپلم دكترای خویش را دریافت كرد و سپس به كارورزی در بیمارستان پرداخت. بیمارستان نظامی احمدیه نخستین طبابت گاه او به شمار می آید. از این رو به خدمت ارتش نیز در آمد و به درجه سرگردی (ماژوری) نایل شد. چندی نگذشت كه از ارتش خارج شد و به مسافرت ها و ماموریت های اداری روی آورد. سپس به تدریس تاریخ طبیعی پزشكی، انگل شناسی و زیست شناسی در مدرسه طب پرداخت و موفقیت های علمی بسیاری كسب كرد. ریاست قرنطینه بندر پهلوی آن زمان را مدتی به عهده گرفت و زمانی نیز ریاست بهداری خراسان به او پیشنهاد داده شد كه وی نپذیرفت. در سال 1314 شمسی سفری به اروپا كرد. او پس از بازگشت به یكباره از تدریس و كار اداری كناره گرفت و تنها آزادانه به طباطت در مطب شخصی خویش پرداخت.
فعالیتهای آموزشی : تدریس تاریخ طبیعی پزشكی و انگل شناسی و زیست شناسی در مدرسه طب از فعالیت های آموزشی عبدالله خان احمدیه پاك نهاد می باشد.
آرا و گرایشهای خاص : عبدالله خان احمدیه پاك نهاد با دید تیزبینی كه داشت نیك دریافته بود كه گنج بزرگی در زیر كتابهای خاك خورده خطی پزشكی كهن نهفته است. دكتر احمدیه در 44 سال مطب داری احمدیه وار و برخورد نزدیك با بیماران، میراث گرانقدری برای نسل ایرانی در زمان خود و پس از آن برای آیندگان به یادگار نهاد. شیوه او در برخورد با بیماران و پژوهش هایش، به تنهایی رساله ای مستقل می طلبد. دست رد به سینه كسی نمی زد و از كسی مبلغ مشخصی دریافت نمی كرد. صندوقچه ای بود كه هر كس می توانست بنا به وسع و توانایی اش، حق العلاج را می پرداخت. گرچه برخی نیز علاوه بر عدم پرداخت هزینه درمان، از وی داروی رایگان و حواله ذغال و حتی پول دریافت می كردند. ثبت یادداشت های روزانه دكتر احمدیه و شوق او در آموختن و شیفتگی روزافزونش، باید الگوی پزشكان پژوهشگر باشد. دكتر احمدیه كلیشه ای بیماران را نمی دید. كلیشه ای مطالعه نمی كرد. مطالعه او مقایسه ای و تجربی و بالینی بود. یادداشت تاریخ مراجعات بیمار، نام و شغل آنها و حتی میزان داروهای داده شده و پیگیری او تا پایان درمان او را در میان پزشكان سیصد سال اخیر ایران در جایگاهی ویژه نشانده است.
جوائز و نشانها : روش های درمانی بكار گرفته توسط عبدالله خان احمدیه پاك نهاد حاصل تحقیق و جستجوی دقیق در آثار علمی طبب قدیم است كه با آغاز دوران نادرشاه افشار و ورود پزشكان اروپایی به ایران به عقب رانده شده بود. به جهت همین تحقیقات با ارزش در رشته طب باستانی استاد نائل به دریافت تقدیر نامه هایی از مجامع پزشكی و فرهنگی ایالات متحده آمریكا، اتحاد شوروی سابق و پاكستان و ممالك دیگر گردیدند و در سال 1337 مجمع پزشكی طرفدار طب قدیم كه مركزآن شهر كراچی است ایشان را به عضویت و شركت در كنگره بزرگ خود فرا خواند.

زندگینامه ارنولد شوارتزنگر

 

نام كامل:ARNOLD ALOIS SCHWARZENEGGER
اسامی مستعار:ARNIE-THE GOVERNATOR
-AUSTRIAN OAK-CONAN THE REPUBLICAN.
تاریخ تولد: 30 جولای 1947-اتریش.
قد:188 سانتی متر.
وزن:(در اوج تناسب اندام) 117 كیلو گرم.
شغل: بازیگر، بدنساز، سیاستمدار، فرماندار كالیفرنیا.
تحصیلات:فارغ التحصیل رشته مدیریت بازرگانی و بازاریابی
بین الملل.
پدر:GUSTAV SCHWARZENEGGER—شغل:افسر پلیس
وی در سال 1974 بر اثر نارسایی قلبی فوت كرد.
مادر:AURELIA JADRNY—وی در سال 1998 به علت سكته قلبی درگذشت.
برادر:MEINHARD—-وی در سال 1971 در جریان تصادف رانندگی فوت كرد.
همسر:MARIA SHRIVER—شغل:روزنامه نگار و گوینده تلویزیون—سال ازدواج:1986—–وی دختر برادر جان كندی میباشد.
روابط دیگر:BRIGITTE NIELSEN—در سال 1985 نامزد
كردند اما منتفی گشت.
دخترها:KATHERINE(17 ساله)-CHRISTINA(14 ساله)
پسرها:PATRICK(12 ساله)-CHRISTOPHER(8 ساله)